بیخوابی!

.
این بی خوابی گاه و بیگاه...
آن همه بی قراری هر روزه...
حجم ناتوان یک عمر سکوت....
و علتی که تا همیشه کنار خیابان حضرت ولیعصر (عج الله تعالی فرجه الشریف)
برایم تشنگی قدم زدن به بار آورد... ؛
کمترین ماحصل دوست داشتن توست...

من هنوز راضیم به سیلی رگبارهای تند...؛

هرچند عمیق زخم برداشته باشم پدر..........

 

 

شاید شبی دوباره ز مشرق طلوع کرد؛
وقتی هنوز معجزه ی همنفس کم است...
.
.
.

یک استکان چای با خدا ......